Dagelijks Woord - Een goed begin van de dag

Kerntekst: Psalm 42:6: Wat ben je bedroefd, mijn ziel, en onrustig in mij. Vestig je hoop op God, eens zal ik hem weer loven, mijn God die mij ziet en redt.

Lezen: Ps. 42: 5-10

Pharaphrase door de Heilige schrift door H.Veldkamp: Deze psalm zou je titel mee kunnen geven : Verlangen naar God. De schrijver / dichter is ver van Jeruzalem, onvrijwillig (als balling?) , gescheiden van de tempel, waarin hij vroeger, zoals vers 5 aangeeft, een ambt bekleedde. Waar God zich in de tempel van Jeruzalem op bijzondere wijze openbaarde, is dit “ver van de tempel”voor zijn besef tevens :”ver van God”, en in zijn godverlatenheid klaagt hij zijn heimwee naar god nu uit in deze Psalm. Ook deze dichter gaat ver boven zichzelf uit”Al Gods baren gaan over mij heen “, kan geen gewoon mens zeggen- enkele van Gods golven zijn al voldoende om ons stuk te breken. Hier spreekt dus de Christus. In vers 10 klinkt heel duidelijk de klacht door van Golgotha. mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten? Zo lezen we deze Psalm bij het licht van het kruis, waarvan het Avondmaalsformulier zegt dat Hij vernederd is tot in allerdiepste smart en angst voor de hel aan het kruishout, als Hij ripe met luider stem”Mijn God, Mijn god , waarom hebt Gij Mij verlaten?, opdat wij tót Gods genade genomen worden en nooit meer door Hem verlaten zouden worden.

Een indeling van deze Psalm, die bestaat uit een aantal klachten uit de diepte naast getuigenissen van geloof en hoop, is niet te geven.

1) Opschrift: Vers 1

2) Gebed: Vers 2-12

Verklaring vers 6: Maar ach, deze schone herinnering gaf mij geen echte en blijvende troost, stemde me integendeel maar te somberder… Doch néén, mijn ziel, zó somber mag je niet zijn, en zo neergebogen, ge móógt niet aldoor zuchten en klagen. Vestig uw hoop op god. Hij is er óók nog. Die zegt:”Zie , Ik ben met u”. Hij is mijn verlosser. En ééns zal de tijd weer komen, dat ik Hem dankbaar zal loven.

Korte verklaring der Heilige schrift doorDr. Nic. H.Ridderbos:
Het lied van de verwachting , dat het refrein wordt van deze Psalm, zie vers 12; 43:5: Het zich verdiepen in het verleden heeft van alles in de ziel van de dichter wakker gemaakt. Zijn smart is verlevendigd, des te meer “buigt zijn ziel zich neer in hem”.

Maar ook ontwaakt de hoop, die god , in het verleden op zulk een heerlijke wijze zijn gemeenschap deed ervaren., zal hem ook in de toekomst stof geven Hem te loven. Nog nauwelijks is het eigenlijke gebed opgestegen, of reeds breekt de zekerheid der verhoring zich aan.

Dit vers ontleent zijn aangrijpend karakter mede hieraan, dat de dichter zijn ziel toespreekt; ten dele doet hij dat in vragende vorm: Door dit alles brengt hij zijn innerlijke worsteling op een zeer treffende wijze tot uiting. Men kan bij dit versvan een climax spreken, niet onrustig zijn , verachten, want de bevrijding komt.

Mijn conclusie:
Wat ik in dit stuk het meest typisch vindt is de verklaring van beide Bijbelverklaarders, waarbij de één Jezus lijden en kruisiging in de verklaring brengt en de ander het persoonlijk houdt en de verklaring van daaruit brengt.

De palm brengt de verdrukking tot uiting waarin de persoon zich bevindt maar ook het loven, nog te midden van deze verdrukking, waarbij de hoop zekerheid is. Dit geldt zowel voor Jezus bij de kruisiging als wel in ons persoonlijk leven.

Er zullen velen zijn die in een situatie zitten, waarin ze deze psalm kunnen oplezen en wellicht dat bij vers 5 de aarzeling in treedt, want daar klaart de hoop op en wordt de klaagzang tot een verklaring van hoop en zekerheid. Toch is het gevoel daar de sleutel binnen ons geloofslevn. Het geloof is de zekerheid van de dingen die men hoopt en het bewijs van de dingen die men niet ziet.

Gebed: Lieve Vader, ik kniel voor uw troon en vraag voor al de mensen die deze Psalm lezen dat U door uw HG deze woorden tot leven wilt brengen in de harten van deze mensen. Vul hun met hoop en verwachting voor wat komen gaat. Leer ons te vergeven en zo uw genade te ontvangen en de rust die alle verstand te boven gaat. Amen