Woensdag 18 april 2012
Marcus 9:24
Toen zei Jezus tegen hem: ‘Of ik iets kan doen? Alles is mogelijk voor wie gelooft.’ Meteen riep de vader van het kind uit: ‘Ik geloof! Kom mijn ongeloof te hulp.’
-- Marcus 9:24Elke dag een gratis bijbeltekst in je mailbox
Elke dag een bijbeltekst op je smartphone of tablet
Elke dag een bijbeltekst via je sociale netwerk
H4
10 reacties op de tekst van woensdag 18 april 2012 – Marcus 9:24
Hier zien we een zwakke maar wel een
oprechte belijdenis van de vader.
Het gevolg is weer wonderbaarlijk.
Goedenacht
-knip-
De maanzieke knaap,
in dit gehele verhaal kan je in vs 21 lezen hoe lang de vader al worstelde met dit zieke kind,ik kan me voorstellen dat deze vader veel meer geloof wilde om zijn kind beter te maken,
De opdracht van Jezus zelf komt naar voren in vs 29,
Dit geslacht kan nergens door uit gaan dan door bidden en vasten.
Zijn we niet allen wel eens zwak in geloof?
dat het gebed er bij inschiet,en dat vasten er niet meer is?
Dan moet ik ook zeggen,
Heer kom mijn ongelovigheid ten hulp!!!
God,s Zegen Lieve allemaal.
Beste Truida
Ik heb je hint begrepen. Wat ik afgelopen maandag geschreven heb, (en dan hoop ik dat je me gelooft) was opbouwend bedoelt. Je reactie greep me erg aan, ik ken teveel mensen met dit soort problemen. Please forgive me, er is niets kwaad of bedoelt mee van mijn kant.
Groet en God’s zegen en kracht toegewenst
Wolf
Beste Ed je schrijft:
Hoe kan jij een uitspraak uit Gods Woord zwak noemen, heb jij soms wijzere woorden dan de volmaakte God.
Ik hoop dat je begrijpt dat ik in eerdere reactie niet over onze hemelse Vader schreef, maar over de vader van de bezeten jongen, en wat geloof kan teweegbrengen. Misschien wil je eea nog toelichten.
God’s zegen en kracht toegewenst
-knip-
Is het niet geweldig dat de oprechte vraag en roep uit het hart van de Vader
Ik geloof! Kom mijn ongeloof te hulp.’ – door Jezus niet alleen wordt beantwoord, maar ook wordt opgelost. Onze Heer kon de echtheid van deze vader zien en kwam hem te hulp.
wat een blijdschap zal er geweest zijn in dit gezin.
Ik begrijp deze vader volkomen. Mijn dochtertje ( nu 21 jaar) zou niet kunnen blijven leven door haar 4 hart afwijkingen en door de operatie een zenuw geraakt had dat zij niet meer zelfstandig kon ademen. Ze lag aan de beademing en aan slangen voor haar hart)
God had mij beloofd dat mijn dochter niet zou sterven. Ik deelde dit met mijn vrouw zij geloofde mij niet en mijn gemeente (toen) Ik werd voor gek versleten en met de volgende woorden geconfronteerd; Dat zeg je alleen, omdat je je dochter niet kwijt wil, maar we blijven wel bidden voor de genezing voor haar. Ik voelde mij alleen en verlaten door iedereen Ik had mijn omngelovige buurvrouw verted dat ik geloofde dat mijn dochter niet zou sterven en genezen zou worden door God. ( zij paste op onze zoontje als wij naar het ziekenhuis gingen, dat was twee keer per dag, 7 dgn pw 3mnd lang.Van Dronten naar a”dam, geweldig he?)Zij zei er niets over en bleef stil. Er kwam een moment dat de dokters de stekker uit wilde trekken, omdat mijn dochterje te lang aan de zuurstof lag 6 wkn. Dat was te lang en mocht niet meer ivm de mogelijkheid tot te grote hersennen beschadiging en invaliditeiet. Ik zei tegen de specialist; Als jij het lef hebt om de stekker er uit te trekken maak ik je af. God heeft mij beloofd dat hij mijn dochter gaat genezen en daar blijf je van af. Hierdoor besloot de dokter naar een uitweg en zei. Morgen wordt u dochter geopereerd ivm haar longen. De kans dat ze het overlijd is heel erg groot. Zo loste hij het uit trekken van de stekker op.. Ik liep naar het bedje van mijn dochtertje legde mij hand op haar en zei. Heere u heeft beloofd dat ze niet zal sterven grijp in. Ik zegende haar en ging met tranen in mijn ogen in de auto naar huis, mijn vrouw en ik spraken niet met elkaar. ( we zaten allebei in onze eigen pijn en verdriet.)
De volgende ochtend kwam ik op de operatie kamer waar ze lag en alles was weg. Geen zuurstofapparatuur en hart installatie meer. IK was verstijft en dacht; ze is dood God heeft niet gedaan wat hij heeft beloofd. Mijn vrouw liep door wenkte mij. Ik kwam met moeite naar mijn dochtertje toe gelopen. Ik keek en zag dat ze mij aankeek en lachte. Ik brak liep weg naar een ouder kamertje viel op mijn knieën en vroeg God om vergeving dat ik twijfelde toen alle apparatuur weg was. Ik dacht ze is dood God heeft Zijn woord niet gehouden. Velen wonderen zijn gebeurt. Er was er maar een die mij geloofde. Ja dat was de ongelovige buurvrouw. Ze zei; Frans ,omdat je dit vertelde voordat je dochter genezen werd heb je het mij verteld dat ze niet zal sterven. het is waar. ik geloof dat God naar je het gehoord. Het vreemde is dat zij dit heeft gezien roen mijn dochtertje thuis kwam en zij zich niet heeft bekeerd.
??? Zij was de enige die naar mij toe kwam en zei. het is waar Frans het is gebeurt Priscilla is niet gestorven. Ik begrijp de vader van dit verhaal o zo goed. Gods liefde is zo groot en er is inderdaad alles mogelijk wat voor de mens onmogelijk is. Terwijl ik de laatste woorden type komen er weer tanen in mijn ogen voel ik opnieuw Gods liefde. Ik weet nu niet meer waarom ik dit typte, maar weet wel dat ik Hem nu weer heel dicht bij ervaar. Dank U Heer Ik hoop niet dat ik iemand hier mee kwetst, maar bemoedigt in welke situatie je ook zit
Ps laat het duidelijk zijn dat mijn geloof niet groot was, want God heeft dat in mijn hart gelegd. Ik heb het alleen vast kunnen houden door de H.G, want er waren genoeg momenten geweest dat ik op heb willen geven. Ik ben geen super gelovige, Ikheb mogen zien wat genade is en het is geen verdienste maar ik wist wel dat ik Hem in alles kan vertrouwen dat had ik al vele keren mogen ervaren en zien. Het geld ook voor jullie………..
Gods Bless for all.
Frans
Ed bedankt voor je toelichting, ik ben
er erg blij mee. Ja Frans wat valt aan jouw reactie
toe te voegen, je hebt dit mogen beleven
door de liefde van onze Schepper aan onze Schepper.
Fijn dat je met ons deelt wat niet voor
mogelijk gehouden wordt, dus een
wonder in mijn ogen. Dank je wel
Een super getuigenis wat mij zeker zal sterken
in het geloof van Jezus Christus.
Geniet van elkaar
God verdere zegen toegewenst
Goedenacht
@Frans
Wat een ontroerend verhaal,een stuk uit je leven wat je hier zo openhartig neerzet.
Soms is er zo,n diepe duisternis in je leven,waarin je alleen God,kan aanroepen.
Zoals de psalm 23: weergeeft.
Gij richt voor mij een dis aan voor de ogen die mij benauwen,,,
Er zijn dan veel tegenpartijders,waarvan je dacht hulp en steun te ontvangen,wat er dan juist NIET is,(behalve de ongelovige buurvrouw).
Dan komt door jou vertrouwen en geloof,God met Zijn licht, en genezing.
Wat bijzonder en liefdevol is God in deze strijd,die je alleen met deze periode in je leven heb moeten voeren.
Dank je voor je bemoediging,en vertroosting,
God, Zegen jou en je gezin broeder.
Truida.
‘Dank Truida
h
Helaas Truida negen jaar later is mijn huwelijk gestopt
We hebben na deze gebeurtenis; zijn we negen jaar van de ene ellende in de andere gerold. waarop wij geen invloed op hadden Ziektes, lijdensweg van ouders, (3jaar)dood, regelmatig ziekenhuis bezoek betreft gein etc. Het overkwam ons en we hadden er geen grip op en we begrepen het niet. We hebben vaak geroepen houd het nooit op Heer. Dit lag niet aan God ,maar aan mij zelf. Op 1 of andere manier ben ik daar blind voor geworden.
Ondanks professionele hulp en hulp van vrienden mocht het niet baten.
Hierdoor ging het tussen ons slechter en was ons reageren op elkaar niet meer op liefde gericht. ( wat ik nooit zo gezien had,maar je ziet op zulke momenten het niet meer scherp en zat ik teveel in een verkeerd gevoel dat niet goed was.( ik liet mij wel corrigeren, maar het bate niet, ondanks mij inzet en verandering.
Ik heb velen fouten gemaakt en de plank mis geslagen waar ik nooit trost opkan en zal zijn, ook naar de kinderen toe. Leer van mijn fouten mensen dan kunne jullie het beter doen en zo hoort het ook. 🙂
Wat ik het ergste van mij zelf vond is dat als ik alles gaf wat ik had en het beste voor had met mijn vrouw en kinderen dat het later blijkt dat het niet werkt en dat je ondanks je hart geven toch je doel kan missen. Ik heb God veel gezocht, gebeden voor om in te grijpen. Wij (ik) mensen zijn verantwoordelijk voor wat we doen. Ik had aan mijzelf gewerkt en mijn doel bereikt, maar soms is het te laat.
Ik heb vergeving gevraagd en ontvangen. Ze komen vandaag weer bij mij thuis logeren. Vorig jaar kreeg het mooiste Vaderdag cadeau van mijn leven. van mijn beide dochters toen ze zeiden; Pa we zijn heel blij met je en kunnen geen betere vader wensen.Toen ik begon over de vele fouten die gemaakt had floot mijn oudste dochter mij terug en zei; Wij mogen van jou niet praten over goed of fout, maar je zegt het nu zelf. Je hebt ons zelf geleerd ; Het is niet fout,maar het mag anders, voegt het wat je doet,omdat deze benadering niet veroordelend is,maar je wel aan het denken zet, hoe je het anders kan gaan doen. Nee pa we hebben je vergeven en wil ook niet dat je praat over fout. Dat willen we van jou ook niet horen . Het is voorbij je bent anders.
Met niet fout bedoel ik dus niet je hoofd in de grond stoppen, wel aanpakken,maar anders benaderen. jezelf en anderen laten zien dat j als je zelf te kort doet doe je ook een ander te kort. Je doet dus iets niet verstandig, daarom mis ik mijn doel en doe ik mensen pijn en ook mij zelf. Is dat fout?Nee het voegt niet toe en het wordt er niet beter van.
Mijn ex vrouw en ik hebben goed contact,maar dat was niet in de eerste twee jaar. Haar vriend vindt het knap hoe wij met elkaar omgaan dat hij dat ook zo zal willen met zijn ex vrouw en kinderen ,maar die werk niet mee , ondanks dat hij van ons vertelde.
Het leven is anders gelopen ondanks de vele wonderen die ik mocht zien. Ik ben God dankbaar dat ik niet bitter bent geworden en andere mensen mag bemoedigen.
Vergeven is zo belangrijk. Je kunt zeggen; Als je iemand echt vergeeft met je hart, geef jezelf en de ander het leven weer terug. Dit kan je niet in eigen kracht daar heb je echt Gods hulp voor nodig Zavh 4:6. en het werkt.
Bedankt allen voor jullie lieve reacties gb frans
Laat een reactie achter