Zondag 08 mei 2011
2 Korintiers 4:7
Maar wij zijn slechts een aarden pot voor deze schat; het moet duidelijk zijn dat onze overweldigende kracht niet van onszelf komt, maar van God.
-- 2 Korintiers 4:7Maar wij zijn slechts een aarden pot voor deze schat; het moet duidelijk zijn dat onze overweldigende kracht niet van onszelf komt, maar van God.
-- 2 Korintiers 4:7
3 reacties op de tekst van zondag 08 mei 2011 – 2 Korintiers 4:7
Deze tekst is voor mij een keerpunt geweest.
Ik heb toen ik nog tiener was heel veel pesterijen meegemaakt.
Vernederd door klasgenoten, maar ook tegenvaller op tegenvaller in stage, liefde en zekerheid.
Maar gelovig ben ik gebleven.
Ik weet nog dat ik zo verdrietig was, dat ik spanning in mijn lijf voelde en daar viel ik plots neer. Helemaal verkrampt en het werd zwart voor mijn ogen.
Gelukkig heb ik altijd heel diep in mij gevoeld dat God er is.
Ook heb ik geluk gehad met een liefdevol gezin waarin ik opgroeide.
Ik had..zo leek het wel twee werelden. Het school gebeuren als een zwart gat en daarnaast mijn veilige wereld. Thuis en vrienden waar ik mezelf bij kon zijn.
Ontdanks dat het zo zwaar was en dat anderen niet wisten wat ik door maaktte kon ik me richten op God. Zo zijn mensen gaan bidden voor mij. Ik kreeg het sacrament van de zieken en kon niet anders meer dan daar liggen en mijn gespannen lijf op een bed laten rusten.
Ik kreeg van de pastoor deze tekst…ik voelde me breekbaar als die pot, maar wist ook dat de schat in die pot het waardevolst is. Mijn kracht komt van hem. Mijn lijf kan wel niet altijd paraat zijn, maar mijn ziel, mijn geest behoort aan Hem.
Na een paar weken kreeg ik uit verschillende gebedsgroepen teksten opgestuurd.
En het is geen toeval, ik kreeg drie maal exact dezelfde tekst.
(deze mensen kenden elkaar niet!)
Nu zoveel jaar later, ben ik getrouwd, heb drie kinderen en ben heel gelukkig.
Daarnaast speelt het geloof voor mij nog elke dag een belangrijke rol.
Ik vertrouw elke dag mijn zorgen toe aan Hem. Ik leg het neer bij Hem. Ik hoef het niet allemaal zelf te doen. Vandaag op moederdag lees ik even de teksten door en zie nu plots deze tekst. En ik kan nu niet anders dan even jullie mijn verhaal vertellen van twintig jaar geleden. het is me bij gebleven.
We kunnen allemaal iets meemaken wat ons afbreekt, je voelt je broos en zwak.
Maar in die zwakte is Hij, Hij raakt je aan. Maar dat kun je alleen maar zien als je met je blik zelf op God gericht bent en Zijn woorden leest.
Gods zegen voor u allen die dit leest
en vriendelijke groeten Emilie Dieduksman
Een bemoedigend verhaal.Dank je wel.Ik herken de goedheid van God.
Dit is een heel krachtig getuigenis wat je hier plaatst, Emilie.
Het leven kan inderdaad van “toevalligheden” aan elkaar hangen. Ware het niet dat die “toevalligheden” steeds weer in de goede handen zijn onze centrale Regisseur.
Ja, God weet wat Hij wanneer en hoe doet. Dat kunnen wij gelukkig vol vertrouwen aan Hem overlaten,
En zoals je zegt: in je zwakte raakt God je aan en maakt Hij je sterk. Dat kan ik helemaal onderschrijven.
Heel veel meer van Gods zegenrijke aanwezigheid…
Dat is wat ik jou – en de andere lezers – toe wil wensen.
Hans
Laat een reactie achter