Vrijdag 21 juni 2013
2 Korintiers 3:17-18
Welnu, met de Heer wordt de Geest bedoeld, en waar de Geest van de Heer is, daar is vrijheid. Wij allen die met onbedekt gezicht de luister van de Heer aanschouwen, zullen meer en meer door de Geest van de Heer naar de luister van dat beeld worden veranderd.
-- 2 Korintiers 3:17-18
Eén reactie op de tekst van vrijdag 21 juni 2013 – 2 Korintiers 3:17-18
Wat de schrijver bedoelde, om deze vrijheid in het kader te plaatsen van een [lett.] onthuld / óntdekt aangezicht en de daarbij benoemde heerlijkheid, waarvan de betekenis als in een spiegel herkend wordt, maakte hij reeds vanaf het begin van het hoofdstuk duidelijk en onderstreepte hij in de volgende hoofdstukken: << http://bit.ly/182h5z4
" Daarom, aangezien wij deze bediening hebben naar de barmhartigheid die ons bewezen is, verliezen wij de moed niet. Integendeel, wij hebben de schandelijke, verborgen praktijken verworpen; wij wandelen niet in bedrog en vervalsen ook niet het Woord van God, maar door het openbaar maken van de waarheid bevelen wij onszelf aan bij elk menselijk geweten, [lett.] voor het aangezicht van God.”
Over Gods genade en barmhartigheid gesproken!
Wanneer we het christendom – ons christen-zijn – in eigen hart beschouwen,
dan is het niet meer zinvol over en vanuit religie te spreken,
want religie heeft [iets of] alles met binding aan de leer, de wet[matigheid], die strijd voert in eigen leden die het denken van ons mensen in de ban kan houden, om Gods Liefde en barmhartigheid, naar een achtergrond te 'verbannen', waarin de mens en de god van deze eeuw, hun rollen verdeeld hebben, waarbij wetenschap van menselijke instituten en overheden van onze oecumene, vanwege intellectuele hoogstandjes in tegenspraak blijken te zijn, met de verwachting, die sinds de schepping met hetzelfde Woord over de komende verlossing centraal zijn blijven staan, zoals deze herkenbaar is gebleven in de oorspronkelijke bewaarde heilige Schriften.
Gods Woorden / uitspraken, zijn eeuwig, heilig en goed, onveranderlijk, zoals ook het nieuwe verbond, wat Hij door Zijn Geest in de harten van Zijn kinderen schrijft, en wat getuigde over wat nog niet in deze wereld als dusdanig gezien wordt, omdat zij nog in ‘deze tijd’ spreekt vanuit de hoop en verwachting, waar de plannenmakers van onze oecumene niet op gefocust worden, vanwege de positie[s] die d.m.v. religie erkenning zocht[en]. 2Cor 10:12,17-18;9;10<< http://bit.ly/182hHVy
Die erkenning wordt pas geboren, in mensen, wier hart vervangen is door een hart van vlees, waar het stenen hart verwijderd werd, mede door het spreken van die God, Die van wege Zijn goedheid en geduld, vooral sinds Golgotha als geen andere trouw gebleken is als de Waarachtige Getrouwe, waar de Openbaring aan Johannes boven alles over gaat.
Het is hiermee verstaanbaar geworden, dat schriftgeleerdheid, die hun eigen doelen slechts volgden, hiermee om bleven gaan alsof het een kerkelijk puzzelboek is geworden, waarin Gods trouw aan het Joodse volk, niet meer in beeld gebleven is, waarin eerbied vervangen is door betweterige INZICHTEN; de vertalingen, VERKLARINGEN en allerlei voetnoten daarbij, lijken op pijnlijke valkuilen.
We kunnen het geen bewijzen van hun EIGEN inzichten noemen, omdat het te vaak inzichten betreft, die ergens anders vandaan komen, dan de Bron[zoals beschreven in de aanhef en afsluiting]: Openb 1;22<< http://bit.ly/182iWnE
Laat een reactie achter