Dagelijks Woord - Een goed begin van de dag

Kerntekst: Rom.12:2:

En maakt u niet gelijkvormig aan de tegenwoordige bedeling, maar wordt veranderd door de vernieuwing van uw inzicht, opdat gij moogt beproeven, wat de wil Gods is, wat goed en (Gode) welbehagelijk en volmaakt is. (Vertaling vanuit de grondtekst)

En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene (NBG 1951)

Inleiding: Met hoofdstuk 12 begint iets geheel nieuws. Op de dogmatische uiteenzetting 1:17 – 11:36, die in verschillende onderdelen gemakkelijk te splitsen was ( 1:17 – 3:20 ; 3:21 – 5:11 ; 5:12 – 8:39 ; 9 – 11), volgt een vermanend gedeelte, dat natuurlijk de geregelde opbouw niet heeft, welke in de vorige hoofdstukken was op te merken. De verbinding met het voorafgaande door het woordje “dan” , is dan ook zeer los. bij de vermaningen beroept Paulus zich op de barmhartigheid Gods, waarop hij zijn lezers wijst als een beweeggrond te gehoorzamen.

Korte verklaring der Heilige Schrift door Dr.D. Jacobs: maakt u niet gelijkvormig aan de tegenwoordige bedeling : De wereld in deze bedeling maakt zichzelf wijs, dat de werken, die zij gedaan heeft, goed zijn. De tegenwoordige bedeling beproeft , onderscheidt, toetst de wil van God niet, vraagt daarnaar niet, kent niet Gods wil als uitdrukking en norm van wat recht is. Om deze wereld niet gelijkvormig, om hier niet in op te gaan is het nodig “veranderd te worden”, niet alleen van het uitwendige leven, maar door de vernieuwing van uw inzicht. Dit om de wil van God te leren onderscheiden.

Overige commentaren door Dr. A.F.N. Lekkerkerker:

Het schèma van deze wereld (Door het N.B.G. vertaald door vorm) wijst op de voorbijgaande uiterlijk weinig solide gedaante van deze wereld, en morphè ( Door het N.B.G. ook vertaald met vorm) wijst op de constante vorm gegeven door de vernieuwing van ons denken: Een verschil als tussen “schijngestalte”en “wezen”. ((De woorden schèma en morphè zijn de griekse benamingen voor het woordje vorm dat in de N.B.G. vertaling van 1951 wordt gebruikt.))

De mens van hoofdstuk 1 (Hiernaar wordt verwezen in hoofdstuk 12) staat negatief t.o.v. het erkennen van Gods wil als de maat en norm van het handelen en beproeven, het vragen naar deze wil. De mens van hoofdstuk 12 mag tot een positieve houding komen en daarin ook zoeken naar het goede , het welgevallige en het volkomene zoals dit is weergegeven in Gods wil. Het goede: Wat is naar Gods wil en daarom ook leven en geluk brengt over de mens. Het welgevallige: Wat God behaagt. Het vokomene”Het einddoel, het hoogtepunt van het bestaan”.

Mijn conclusie: Oops,hier maakt God wel heel duidelijk waar Zijn wereld zich bevindt en waar de andere wereld zich bevindt, De kloof tussen deze twee werelden als we het wagen de brug (Jezus) over te steken, laat ons een diepe, diepe kloof zien, die vaak vervaagt wordt door de prediking van het “alles komt goed prediking”die we tegenwoordig horen. Laat hetgeen in deze tekst naar voren komt goed doordringen, want zo is het en niet anders. Er is maar één brug en eenmaal aan de overkant opent zich een nieuwe wereld.

Mijn gebed: Heer, verander mij naar Uw wil. Amen