Woensdag 23 januari 2013
Jesaja 49:15-16
Maar kan een vrouw haar zuigeling vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat zij droeg? Zelfs al zou zij het vergeten, ik vergeet jou nooit. Ik heb je in mijn handpalm gegrift, je muren staan mij steeds voor ogen.
-- Jesaja 49:15-16
2 reacties op de tekst van woensdag 23 januari 2013 – Jesaja 49:15-16
Kerntekst: Jes. 49:15-16: Maar kan een vrouw haar zuigeling vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat zij droeg? Zelfs al zou zij het vergeten, ik vergeet jou nooit. Ik heb je in mijn handpalm gegrift, je muren staan mij steeds voor ogen
Lezen: Jes.49: 14-50
Paraphrase der Heilige schrift door Dr.J.Schelhaas: Kan een vrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet zou ontfermen over de uit haar schoot geboren zoon. En deze moederliefde, die sterk is naar menselijke verhoudingen gerekend, is toch slechts een zwakke afschaduwing van mijn liefde tot mijn volk. Daarom is ten slotte, het vergeten van de kinderen bij vrouwen mogelijk., maar bij Mij is zoiets uitgesloten. Al zouden wij die vergeten, toch zal Ik u niet vergeten. Het is ook onmogelijk, dat Ik u zelfs maar een moment uit het oog zou verliezen. Zie, ik heb u in mijn handpalmen gegrift. Uw muren zijn steeds vóór Mij. Mijn aandacht is er altijd in liefde op gericht.
Korte verklaring der Heilige schrift door Dr.J.Ridderbos:
Zijn liefde tot Jeruzalem is veel te innig en getrouw om te worden vergeten door Hem. Om van die wondervolle liefde een indruk te geven, grijpt de profeet naar het heerlijk beeld der moederliefde, die ook immers de zuigeling niet kan vergeten. En indien ze het zou kunnen – de Here kon Sion toch niet vergeten: Zijn liefde gaat alle menselijke liefde ver te boven.
Opnieuw wordt de goddelijke liefde tot Sion getekend. Nu onder een heel ander beeld, ontleend aan de gewoonte van het tatoeëren, waarbij men schrifttekens in de huid brandt of prikt en ze dan d.m.v. kleurstof nog beter doet uitkomen.
Dit gebruik was onder Israël weliswaar verboden. Lev. 19:28, maar de profeet kan er daarom toch wel een beeld aan ontlenen. Gal. 6:17. Ook de Here heeft “in de handpalmen”in de binnenzijde der hand, een beeld gegrift. Het is het beeld van Sions muren. De wijze van uitdrukken is sterk mensvormig, maar drukt de gedachte op krachtige en aangrijpende wijze uit. De gedachte is deze: Zoals iemand die een naam of teken in de hand heeft getatoeëerd, is dit vanzelf altijd weer moet zien en het niet kan uitwissen, zo staat Sions beeld, de Heer altijd en onveranderlijk voorde geest. Haar muren mogen omvergehaald zijn, de Here ziet ze voor zich: Natuurlijk is dit een waarborg, dat ze weer opgebouwd zullen worden.
Mijn conclusie:
Wat mooi dat de Heer het beeld van de zuigeling naar voren haalt en daarop het beeld van een overeind staande muur, die er op dat moment in werkelijkheid niet was.Voor wie zelf kinderen heeft, weet hoe diep de liefde kan gaan. Ik kan dan ook niet begrijpen dat mensen geen contact met hun kinderen kunnen hebben en ik erger me aan t.v. programma’s waar familieleden elkaar jaren niet gesproken hebben en vaak vanwege misverstanden of kleine dingen. Zo ook het beeld van een muur, die alleen maar visionair gemaakt kan worden, zo is het soms ook in ons leven. Een puinhoop, welke voor god er al niet meer is, als we Hem maar toelaten de muur opnieuw op te trekken in ons leven. Voor Hem staat de muur al.
Mijn gebed: Heer, help me enerzijds een voorbeeld te zijn voor mijn zoon en anderzijds uw beloften aangaande mijn eigen leven opnieuw op te pakken. Heer, help me om de muur die reeds een stuk(je) is opgebouwd, verder, samen met U op te bouwen, zodat u trots kunt zijn op de muur die er gaat ontstaan. Ik houd vast aan Uw belofte als Architect en Bouwer. Amen.
Here Geef mij mijn afgeroofde kind terug IJN.
Laat een reactie achter