Woensdag 17 juni 2009
Jesaja 43:18-19
Blijf niet staan bij wat eertijds is gebeurd, laat het verleden nu rusten. Zie, ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het – heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg door de woestijn, maak rivieren in de wildernis.
-- Jesaja 43:18-19
4 reacties op de tekst van woensdag 17 juni 2009 – Jesaja 43:18-19
mooie tekst
2 weken geleden is mijn zus omgekomen op een kruispunt op 100 meter van haar huis. Zij was met de fiets en is opgeschept door een monovolume wagen. Sinds die tijd staat ons leven op z’n kop. Onze enige houvast is de Heer. Zonder Hem zouden we ons geen raad weten.
Het is een prachtige belofte, dat we het verleden mogen laten rusten en dat de Heer iets nieuws zal doen, ook al merken we het nu nog niet
Wat erg. Ik kan alleen bidden voor jullie.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe en geloof dat God voor jullie uit zal gaan in de pijn en het verdriet. Hij weet wat het is, omdat Hij immers Zelf Zijn eniggeboren Zoon gaf om te sterven en op te staan.
Als jouw zus een kind van Hem was, is ze nu op de beste plaats waar een mens maar kan zijn. Ik hoop en bid dat dit voor jullie tot troost en bemoediging zal zijn.
Hartelijke groet en Gods rijke zegen en genade toegewenst.
Rachel
Het tweede deel van Jesaja 43:18-19 boeit me: “Heb je het nog niet gemerkt. Ik baan een weg door de woestenij Ik maak rivieren in de wildernis”
Jesaja geeft voor mij aan dat je (iets in je) verleden een woestenij, een wildernis kan zijn, maar dat het zin heeft zelfs het begin van een rivier te zien, die door hem gebaand wordt in zelfs een woestenij en daarop verder te bouwen.
De vraag “Heb je het al gemerkt”, slaat op:
Zie je het pril begin van hoop in dit woestenijlandschap? Dat ik in deze woestenij het begin van een weg baan? Misschien merkte je het nog niet en kijk je te veel naar het verleden.
het kan zelfs een onmerkbaar klein begin zijn van een rivier, van een weg. Een puntje licht in de duisternis, waar je naast kijkt door je focus op het verleden. Nauwelijks merkbaar. MERK HET TOCH MAAR OP… Want dat is geloof. Wanneer alle hoop verloren is, zie dit prille licht. Tegen de achtergrond van woestijn het begin van een rivier zien. Tegen de achtergrond van een wildernis, het begin van een gebaande weg kunnen opmerken. Dat is geloof en hoop brengen, licht in de duisternis.
Laat een reactie achter