Zaterdag 27 december 2008
Filippenzen 1:23-24
Ik word naar twee kanten getrokken: enerzijds verlang ik ernaar te sterven en bij Christus te zijn, want dat is het allerbeste; anderzijds is het omwille van u beter dat ik blijf leven.
-- Filippenzen 1:23-24
Eén reactie op de tekst van zaterdag 27 december 2008 – Filippenzen 1:23-24
Typish, tis iets dat ik al jaren zeg, maar wat niet altijd met open armen ontvanen wordt.
Toen God ons maakte was het om intiem en dicht bij Hem te leven. Dus mijn essensiele doel is dicht bij Jezus Christus te zijn in liefdevole relatie. Dit is waar God dagelijks naar verlangd.
Als vader,
Mijn zoon 2.5 wakker om 7 uur vanochtend, beneden was het koud, dus op de bank met z’n twee. Hij roosvicee en ik mijn koffie, deken er over, vindt tie leuk voor 5 minuten en dan wil hij spelen.
Zo dat lijfje tegen me aan een intens geluk , ik kan dit wel uren volhouden, ik houd gewoon zoveel van hem, hij is mijn kind!!
Ik wil niet dat hij al gaat en begin te zingen , mijn hele repetoir aan kinderliedjes, dank aan Ellie en Rikkert Hij heeft wel een half ur zo lekker bij me gezeten.
Dit is het verlangen van elke vader, dus ook van GOD, heb je vandaag even tijd, kruip dan een half uurtje tegen hem aan, vind Hij reuze!!!
Want het leven is mij Christus en het sterven gewin.
Was Paulus een beetje zwaar moedig, of keek hij door alle afleiding en afgoden heen naar de werkelijkheid, niets werk, niets hypotheek en leningen, Jezus alleen?
Wij zijn alleen nog op deze aarde, wij zijn niet meer ervan, we zijn Hemelburgers, niet uit verdienste, maar uit genade. Ons doel…………..God dienen tot we in de Hemel mogen komen en onze tijd er hier opzit.
Ik kan niet wachten jullie daar te otmoeten.
Mark
Laat een reactie achter